Page 24 - Samsun E-Dergi Sayı 6
P. 24
eğitimlerde de onu aktarmaya edenlere içeriği hakkında Aslında çok güzel bir el kitabı.
Ebru Uygun: Türkiye Genelinde 7,5 Milyon Çocuğa Ulaştık
çalışıyorum. Sanatın şifa gücü neler söylemek istersiniz? Çünkü kronik hastalıklara sahip
olduğunu aktarmaya çalışıyorum. Kitabı okuduklarında nelerle çocukların ebeveynleri de o
Herkes sanatın şifalandırdığını karşılaşacaklar? inkar, öfke ve şoku da yaşıyorlar.
söylüyor, ben birebir yaşamış Önce onların kabul etmesi için
biri olarak o süreci bana nasıl Biraz hüzünlenecekler, biraz ve çocuklara nasıl aktarılacağına
iyi geldiğini kademe kademe aşk görecekler, sevgi görecekler dair çok detaylı bilgiler var. Ama
nasıl düzeldiğimi anlatıyorum. ve bir mücadeleyi görecekler. sadece kronik hastalıklara sahip
Başka bir şey sanat diyorum her Yılmamayı, vazgeçmemeyi, sabrı, olanlar değil hayatı kronik olanlar
seferinde. Gerçekten inanılmaz nefis terbiyesini görecekler. da var maalesef. Onların da
bir şifa gücü var. Bunaldığımı Hep söyleşilerimde aynı şeyi okumalarını tavsiye ediyorum.
hissettiğim anda ebru yapmaya söylüyorum. Herkes okurken
başlıyorum. kendi hayatıyla bir empati Hayalleri olan ama hayallerini
kurabilsin ve kendine ayna gerçekleştirme konusunda
Ömrünüzün neredeyse tutsun. Çünkü herkes aynı zorluk yaşayanlara neler
yarısını hastane odalarında süreçten geçiyor. Ben sadece tavsiye edersiniz?
geçirdiğinizi biliyoruz. O bunu dile getirdim ve aktardım.
hastane odalarının size aynı Başta da söylediğim gibi hepimiz Önce kendilerine inanmalarını
zamanda ne kadar çok şey kendi hikâyemizin kahramanıyız. istiyorum. Ben gençlere, kendi
öğrettiğini de... Peki orada Hepimizin hayatı bir hikâye çocuklarıma da söylüyorum.
öğrendiğiniz en önemli şey aslında. Sadece onun tadını İnanmak çok önemli. Ama
sizce neydi? çıkarabilmeyi başarmalıyız. Bizler gerçekten inanıyorsanız. Benimle
bazen onun tadını çıkarmıyoruz. bağlantıya geçerlerse bunu test
Son kitabımda da bahsediyorum. Hep olumsuz diye kendimizi de edebiliriz. Gerçekten senin
Herkes aslında kendi hikâyesinin köreltiyoruz, hep endişelerle hayalin mi yoksa başkasının
kahramanı. Sadece o yüreğe kaygılarla zehirliyoruz kendimizi hayalini mi taşıyorsun?
sarılmak yeterli. Çünkü tek hapsediyoruz. Onun da bir Türkiye’de bu çok olağan
başınıza kaldığınızda yalnızsınız. tadı güzelliği var esasında. bir şey. Hepimiz yaşadık. Ya
En son hastalandığımda esasında Ben danışanlarıma diyorum çevremizden etkileniyoruz, ya
her şeyiyle kendimi kabul ki kronik hasta olduğunuz ailemizden, ya da öğretmenimiz
edebilmeyi ve sevmeyi keşfettim. zaman öfke olabiliyor, inkar sen bunu okumalısın diye bize
Ben aynaya baktığımda her gün olabiliyor. Sinirlenebiliyorsunuz, bir kıyafet giydiriyor. Ama biz
öncelikle kendime günaydın “Neden ben?” duygusuna o değiliz esasında. Ben de
diyorum. Sonra odamdan kapılabiliyorsunuz. Buna ben de mesela okuduğum eğitimle hiç
çıktıktan sonra gördüğüm kapılabiliyorum zaman zaman alakasız bir alana girdim. Çok
herkese… Yüreğinizi kabul sonuçta ben de insanım. Ama farklı alanlarda işler yaptım
ettiğiniz, iç sesinize sarılmayı öfkenin de tadını çıkarmak lazım. açıkçası. Ama kendim olduğum
başardığınız, kendi benliğinize Ondan da sıyrılmayı başarmak yerde bulundum her zaman.
sarılmayı başardığınız zaman her lazım. Hiçbir duygunun Hayalini bilmek, ona inanmak,
şeyin yolunu bulabiliyorsunuz. ağırlığında kalmamak gerekiyor. iç sesine inanmak ve onda
Sadece yüreğe sarılmak yeterli. sabırla ilerlemek... Her şey
Ben ilk defa 9 yaşımda hastalıkla çabuk olmuyor. Çok çabuk olsun
tanıştım. Hatırladığım oydu daha isteniyor her şey. Ama öyle
doğrusu. Hastane süreçleri o değil, tadına varın diyorum. Az
Hepimiz kendi zaman başlamıştı. Tabii ki de önce çocuklar ebru yaparken
hikâyemizin çok ürkektim ve ne olduğunu de hızlı yapıyorlar. Tadını çıkar.
O olumsuzluğun tadını çıkar,
bilmiyordum. O yaşımdan
kahramanıyız. hastalığımı kabul edişime kadar sorun çıktığında onun çözümünü
çok uzun süre geçti. 45 yaşıma
bulmanın tadını çıkar. Hepsinin
kadar... Ondan sonra hayat çok keyfine vararak ilerlemek gerek.
“Kendi Masalımın daha farklı oldu. Ebeveynlerin, Sabretmek, vazgeçmemek,
Kahramanıyım” isimli 6. çocukların, yetişkinlerin, cesurca adım atmak gerek.
ve son kitabınızı merak ergenlerin o sürecini anlattım.
24
