Page 84 - Samsun E-Dergi sayı 9 Türkçe
P. 84
Bu Olay Hayatımın Dönüm Noktası Oldu önce hayal etmek ancak olsa hatalarım var mı ve fark Sabah olunca sıra ile herkes
yazarlık yolunda döşenen bir
edilecek mi? Gibi soruların
ezberlediği şiiri okudu
taş olabilir, o da tek başına
ben de hem yazıp hem de
heyecanı vardı içimde…
hiçbir şey ifade etmez. Bir
Şükür ki, mahcup etmedi
ezberlediğim şiiri okudum.
insan yazar olmayı hayal
Öğretmen çok beğendi, hangi
Kudreti Sonsuz… Kitap
edebiliyorsa hemen bu
olarak ilk çıkan romanım
şairin şiiri bu, hangi kitaptan
hayalinden vazgeçmeli ve
aldın gibi sorular sordu, ben
ise Yanık Buğdaylar… Yanık
yazar olmayı heves değil
hedef haline getirmelidir.
hiddetlendi ve bana tokat
ilk aldığımda, o yaşta dünyaya
Zira, hayal edilmekle yazar Buğdaylar’ı kitap olarak elime de “Ben yazdım…” deyince,
gelmiş bir bebek hüviyetine
attı. Ne yapsam ne anlatsam
olunmaz. Yazma kabiliyetini bürünmüştüm… Hayata şiiri kendim yazdığıma
geliştirerek, çalışarak, yeniden merhaba demek gibi inandıramadım öğretmeni.
gayret ederek, gözlem bir şeydi… Çok zoruma gitmişti bu
yaparak, araştırarak ve üslup yaşadığım ve köyden ayrılıp
kazanarak yazar olunur. Hayatınızda dönüm noktası Ankara’ya gitmeye karar
olarak gördüğünüz bir an verdim sonuçta. Bu olay
ya da olay var mı? benim için hayatımın ilk
dönüm noktası oldu sanırım.
Hayata yeniden An olarak bir dönüm
merhaba demek gibi noktam olmadı… Dönüm Ahmed Günbay YILDIZ
bir şeydi… noktası kabul edebileceğim günlük hayatında neler
birçok olay var diyebilirim.
yapar? Mesela rutin bir
Bunlardan birisini söyle gününüz nasıl geçiyor?
İlklerin heyecanı şüphesiz derseniz, ilk dönüm noktasını
bir başka oluyor. İlk kısaca aktarabilirim size. Sıradan bir günüm için tüm
romanınız çıktığında neler rutinlerim her insandaki
hissetmiştiniz? Henüz 9 yaşındaydım… rutinlerdir. Yazmak benim
Köyde, ilkokulda okuyorum o için rutin değildir, çünkü her
Çeşitli defalar anlattığım zamanlar… Bir resmi bayram yaptığım kurgu her anlattığım
şekilde benim ilk roman günüydü… Öğretmen bir olay her kurduğum cümle
maceram biraz farklı şiir ezberleyip gelmemizi, ve hatta her kullandığım
gelişti. İlk romanım Çiçekler bayramda okuyacağımızı kelime beni rutinden sıyırıp
Susayınca okuyucu ile söyledi. Köydeyiz ve evde o an için yapmış olduğum
gazetede tefrika edilmek öyle şiir kitabı falan yok tabi… çalışmanın dünyasına sokan
suretiyle buluştu. Bu ilke, Ders kitaplarındaki şiirleri ve beni idealimin yolunda
okuyucu ile ilk kez buluşma öğretmen paylaştırmıştı ve yürüten özel anlardır. İşte bu,
dersek, bu ilkte hissettiğim, bana bir şiir kalmamıştı. çalışmama denk gelen her
abartılı heyecandı diyebilirim. Çocuk aklı işte, illa ki bir anı özel hissetmem benim
Tabi heyecanımın büyük şiir okumak istiyorum. Eve enerji kaynağım. Şayet bu
bölümünü “Acaba?” soruları gidince öylesine zorladım ki anları rutin olarak yaşasam
kaplıyordu. Acaba hedefime kendimi çözüm için sonunda inanın hayat çok sıradanlaşır
ulaşabilecek miyim? Acaba şiiri kendim yazmak dışında ve anlamı kalmaz diyebilirim.
okuyucu nasıl karşılayacak? bir çözüm yolu da gelmeyince Yazmak sıradan bir olay değil,
Acaba sürükleyici olacak mı? aklıma oturdum bir şiir düşüncelerinle iz bırakma
Acaba nasıl tepkiler alacak? yazdım, ezberledim. hadisesini barındıran çok özel
Acaba vahim ya da az da bir haldir benim için…
84
